Duygusallık ve romantizmi bir yana bırakıp İsrail ile ilişkilerimizi düzeltmeliyiz;
Doğu Akdeniz’deki dengeyi lehimize çevirebilmek ve Yunanistan-G.Kıbrıs-İsrail hattında Amerikan korumasıyla (sanıldığı gibi Atina’nın değil, Tel Aviv’in talebi ve desteğiyle) oluşan bölgesel bloğu kırabilmek için bu gerekli. İsrail’le ilişkileri düzeltmek Libya’da Hafter’i de zor duruma sokacağı gibi (Hafter’i BAE ve Suud destekliyor, peki bu ikisini kim yönlendiriyor? Trump değil mi?Onu da Kushner-İsrail. Onlar giderse de fark etmeyecek. Bunu çok iyi biliyoruz.), Türkiye’nin ve KKTC’nin Doğu Akdeniz’deki enerji pastasından yararlanma imkanını doğurabilir. Ayrıca İsrail gazı da Kıbrıs gazıyla birlikte en kısa ve güvenli/maliyetsiz rota olan Türkiye üzerinden Avrupa’ya yönlendirilebilir. Ayrıca İsrail’le işbirliği yapmak, PYD/YPG’nin Washington nezdindeki nüfuzunu/etkinliğini de azaltacaktır. Zira İsrail, Türkiye ile ilişkileri bozulduğu anda kendisine en yakın müttefik olarak PKK çizgisini buluyor. Diyeceksiniz ki, 1990’larda da destek vardı. Evet, vardı. Şunu da unutmayın PKK çizgisinin tamamen yok olmasına da asla izin vermeyecekler. Fakat onu kullanmak konusunda daha tedbirli hareket edecek ve onunla değil güçlü ve güvenilir bir aktör olarak Ankara ile birlikte hareket etmeye sıcak bakacaklardır. İsrail, Türkiye ile stratejik bir ortaklık kurmaya asla soğuk yaklaşmaz. Netanyahu çizgisi dahi bunu reddetmeyecektir.
Bu işbirliğinin Amerikan Kongresinde (Ermeni iddiaları, Rum lobisi ve çeşitli ticari/finansal sorunlar) ve özellikle silah alımı/modernizasyonu ve hatta teknoloji aktarımı hususlarında sağlayabileceği faydaları da tekrar hatırlatmak istiyorum. İsrail ile ilişkilerin bozuk olduğu ya da iyi olmadığı dönemde ne kazandık sorusunu kendimize sormamız gerekiyor. Eğer sorunun cevabı İsrail kefesini ağır tutuyorsa yapılması gereken bellidir. Dış politikada duygusallığa ve romantizme yaslanmamalı. Pragmatik hareket etmek düsturumuz olmalı.
Göktürk Tüysüzoğlu