Հայ գերիների հարցով դիմում եմ Էրդողանին: Չեմ դիմում Ալիևին, քանի որ նա չեկիստի տղա է, անբարոյական, նրան ընդամենը կարելի է ասել Գեյդարիչ: Այդ իսկ պատճառով դիմում եմ Էրդողանին, որ նա ազդի Ալիևի վրա և մեր գերիներին չնվաստացնեն ու արժանապատվորեն վարվեն նրանց հետ:
Դիմում եմ նաև Ադրբեջանի մարտական գեներալներին, ովքեր անցել են պատերազմի դառնության ու ծանրության միջով: Ես ինձ այդ բարոյական իրավունքը վերապահում եմ, քանի որ պատեազմի դաշտում ունեցել եմ երկու թուրք գերի, իսկ բանտախցում մեկ թուրք կալանավոր: Ես նրանցից ոչ մեկին չեմ նեղացրել՝ որպես գերիներ:
Ես ունեցել եմ 2 թուրք գերի և նրանց հետ վարվել եմ նորմալ, ունենայի 2000 գերի նույնպես կվարվեի նորմալ: Հույս ունեմ, որ 1 տարի հետո Հայաստանը կունենա 20 հազար ադրբեջանցի գերի ու մենք կվարվենք արժանապատվորեն:
Ես հղում չեմ կատարում միջազգային նորմերին, այլ՝ բարոյականությանը: Որքան էլ ունեմ որոշակի կարծիք Էրդողանի մասին, այնուամենայնիվ, նա իմ թշնամին է, չեմ ցանկանում իր մասին դրական խոսք ասել, բայց իր ընկեր Պուտինը նրան համարում է և՛ խոսքի մարդ, և՛ տղամարդ, և՛ գործի մարդ:
Եվ եթե Էրդողանն իրոք այդ տղամարդն է, ինչպես իրեն ներկայացնում է իր ընկեր Պուտինը, ուրեմն թող միջամտի, ազդի Ալիևի վրա, որ մեր գերիների հետ արժանապատվորեն վարվեն:
Շանթ Հարությունյան