Ukrayna ve Gazze savaşları sonrasında refah ve kalkınmış toplumların sergilediği tutumların Avrupa’nın geleceğini nasıl etkileyeceğinin iyi analiz edilme sürecinin başladığı bir dönemden geçmekteyiz.
Ukrayna krizinde Avrupa ülkelerinin Rusya karşıtı tutumlarının siyasi partiler,STK’lar,yönetimleri halkları tarafından beraber desteklendiği görülmektedir.
Bu durum birlikte karar verme süreçlerinde siyasilerin Rusya’ya karşı ellerinin çok güçlü olmasını sağlarken ABD’nin istediğini elde ettiğinide ortaya koymaktadır.
Refah toplumlarının savaşın uzamasıyla beraber Rusya karşısın da gün geçtikçe konforlu yaşamlarından tavizlerin devlet ve hükümet yönetimleri tarafından ellerinden alınmasıyla rahatsızlıkların başladığı görülmektedir.
Gazze savaşında ise yönetimlerin (İspanya hariç) çocuk katili İsrail’in yanında yer alarak siyonist bir yapılanma içinde olduklarını bütün dünyanın görmesini sağladılar.
Siyonist yapıları destekleyen yönetimlerine ise halklarının sokak eylemleriyle Filistin halkının haklı davasına destek vererek cevap verdikleri görülmektedir.
Siyasi partiler ve siyonist yönetimlerin izledikleri politikaları yeniden gözden geçirme sürecine girdiklerini Fransa‘da Macron söylemleriyle ifade ederken Almanya’nın tamamen ABD ve İsrail yanlısı tutumu ise tartışmaları beraberinde getirmektedir.
ABD kontrolüne giren AB üyeleri Ukrayna krizinde ABD’nin yaptırımlarına destek vererek Rusya ile olan ilişkilerini sonlandırma derecesine girdiler.
Ucuz enerji ham madde ihtiyaçlarının ihtiyaçlarını karşılayan Rusya’nın yerini alacak yeni bir alan elde edememeleri ile ekonomik kayıplar ve üretim merkezlerinin üretimi azaltmalarına ve istihdam dahil olmak üzere pazar paylarını kayıp etmelerine neden oldu.
ABD istediği gibi yönetmeye başladığı AB ülkelerine pahalı enerji temin ederek kendi ülkesinin hem savunma hem enerji üreticilerinin kolay pazar kazanmasını sağlarken var olan kurulu boru hatlarının kullanım dışı bırakılmasını da sağlayarak bağımlı hale gelen bir AB yarattılar.
Ukrayna Rusya krizinden ders almayan AB ve batı ülkeleri, bu seferde Gazze’de ABD’de kontrolünde İsrail yönetimlerinin yanında yer alarak insanlık adına suç işleyen uluslararası hukuk kurallarını hiçe sayan İsrail’in işledikleri suça ortak olarak yerlerini aldıklarını gösterdiler.
Sömürgeci zihniyetin sömürülen ülkelerin yeni dünya şekillenmesinde emperyalizmin desteklediği yönetimlerinin darbeler ile devirmeleri sömürgeci ülkelerin bir çok alanda kayıp etmelerini sağladı.
Avrupa’nın Afrika’da ki, güç kayıplarını yeniden kazanma merkezi olarak siyonist kimlikleriyle İsrail’in yanında yer alarak pastadan pay alma derdine düştükleri görülmektedir.
ABD’nin ürettiği kriz ve kaosların AB için de dur ve güçlü Avrupa ile yerimizi alacağız diyebilecek bir lider eksikliğinin fazlaca görüldüğüdür.
Avrupa buradan çıkışı kendi kıtalarında sorun olup çıkarttıkları siyonist yahudilerin peşinden giderek aramakta ve kurtulma gayreti içine girmeleri ise çok manidardır.
Refah ve konfor krizi ile baş başa olan Avrupa etnik bir krizle de baş başa kalacağı yeni dönemin başladığı görülmektedir. Ekonomik alım güçlerinin gün geçtikçe zayıflayan Avrupa’nın milliyetçilik akımlarının etkisine girdiği ve ayrımcılıkla beraber etnik çatışma kültürünü tekrar ortaya çıkaracağıdır.
Toplumsal yapıları bireyselcilik ve narsizt olan bir toplumun sahip olduklarını kayıp etmemek için etnik çatışma ile federatif yapıya sahip bir çok Avrupa ülkesinin (Almanya,Fransa,İspanya) bölünme söylemlerinin etkisine gireceği bu sürecin ayrılıkçı yapıların güçlenmesine neden olacağını görmeleridir.
Mehmet BOZKUŞ KAFKASSAM
