Saygı değer dostlarım, aziz kardeşlerim.
“Başarılı olmanın sırları” adlı yazımı, sizinle paylaşmak istediğimin sebeplerinden biri, yirmi küsur yıl önce partimizin üst düzey organlarında önemli görevde bulunan bir dava arkadaşımın yazısıdır ve siyasi hayatımda rotayı belli eden en önemli müessesedir.
Müsadenizle yazısının küçük bir kısmını sizinle paylaşmak istiyorum.
“İnsanoğlu imkanlar ölçüsünde en iyiyi, en doğruyu sunmak ister elbette. Arayışlar, uğraşlar bazen hatalara sebep olabilir. Bu böyle biline, böyle yazıla, böyle okuna”.
Bir zamanlar aksakallı bir ustaya başarısının sırrını sorarlar: “İki kelime” der ve ekler “doğru kararlar”.
O kararların nasıl alınabileceğinin sırrını sorarlar: “tek kelime” der “tecrübe”. Tecrübenin sırrını sorduklarında ise:” iki kelime” der “yanlış kararlar”.
Bugünkü perspektiften bakarak dava arkadaşıma sonsuz teşekkürlerimi sunarım. Bir sonraki siyasi gelişmelerde, kendisinin nekadar doğru ve öngörüşlü olduğunu bizzat yaşadım.
Zamanla farkettim ki başarının en önemli etkenleri:
1. İstişare (danışma, ortak akıl),
2.Tecrübe (hatalardan ders almak) ve
3.Risk almak (cesur olmak, imkansızları aramak).
Hele hele siyaset söz konusu olunca harfiyyen geçerli olduğunu gördüm, yaşadım.
İnsanoğlu güç olduğu durumlarda tek başına karar vermesi hayli zor olduğu için istişare etmeyi, başkalarının görüşlerini almayı tercih eder.
Siyasette ise bu tercih meselesi olmamalı, tam tersine “çalışma yöntemi” olmalı. Özellikle hukuki ve kamusal konularda bu daha da belirgindir çünkü sorumlu bir kişi hem “haliyle” hem “kalbiyle” örnek bir şahsiyet olarak neyi, ne zaman, nerede söyleyeceğini hesap eden, düşünen bir şahıstır.
Fakat tüm önlemlere rağmen yanlış karara varabilmek de mümkündür çünkü hata etmeyen kul yoktur. Hata etmeyen bir tek Allah’tır. Ancak hatalardan ders almak gerekir.
Yanlış kararlar üzerine ders alanlar “tecrübe sahibi” olanlardır.
Elbette ki siyasi hayatımızda yanlış girişimler de olmuştur. Çok defa eleştirilere maruz kalmışızdır. Bizleri ayakta tutan övgüler değil eleştiriler olmuştur. Yıkıcı eleştiriler de oldu. Onları mümkün olduğu kadarıyla, kale almamaya uğraş gösterdik çünkü onlar hep bir zırhın ardında korundular. Dava arkadaşımın dediği gibi yüzlerinin dışı bir “tiyatro maskesi”, içleri kimsesizliğin bir “gayya” çukuruydu. Onları Cenab-ı Hakka havale ettik. Riske gelince bazen “U” dönüş yapmak zorunda kalmışızdır .
Bunları halkımıza anlatmak hayli zor olmuştur. İkna etmek için dürüst ve cesur olmanız gerekir. Ve yine başardık. Unutmayalım beyler “halkın terazisi” farklı ölçer. O ölçü hiç bir zaman şaşmaz. Bunu bazı siyasetçiler bizzat hisettiler.
Bunlar kim?
İstişareyi ve sorumluluğu sevmeyenler, hatalarından ders almayanlar.
Türk Demokratik Partisi’ne gelince, partimiz dürüst, çalışkan ve üretken kişilerin elinde kısacası “emin ellerde” kaldı. Korkmayanların, kaçmayanların, gizlenmeyenlerin eline kaldı. Onlara inancımız tamdır.
Unutmayalım, siyasi arenada her nasıl ki bir ordunun en güçlü silahı “tanklar” olduysa, bizim yöneticilerimizin de en güçlü silahı “halkımızdır”. Halkın sesine ve takdirine kulak verdikçe sırtınız yere gelmez…Halk var oldukça, siz de var olacaksınız…
Bir sonraki yazıma kadar hepinizi saygı ve sevgiyle selamlıyorum.
Kenan Hasip TDP onursal bsşkanı
