Gürcü Rüyası parlamento araştırma komisyonu tarafından hazırlanan yaklaşık 470 sayfalık  rapor , yalnızca modern Gürcü tarihinin önemli bir bölümünü yeniden tanımlamayı amaçlamakla kalmıyor, aynı zamanda ülkenin ana muhalefet güçlerinin yasaklanması için de zemin hazırlıyor. Parti liderleri ayrıca, raporun bulgularının ülkenin Sovyet sonrası tarihinin liselerde öğretilme biçimini değiştirmek için bir temel oluşturacağını öne sürüyor.

Soruşturma  komisyonu, Mihail Saakaşvili’nin 2003-2012 hükümeti ve Birleşik Ulusal Hareketi’ni incelemekle görevlendirildi. Komisyona, eski adalet bakanı ve şu anki parlamento başkan yardımcısı olan, sert yönetim tarzı ve parti kurucusu Bidzina İvanişvili’ye sarsılmaz sadakatiyle tanınan bir siyasetçi olan Tea Tsulukiani başkanlık etti.

2 Eylül’de sunulan komisyon raporu, 17 sayfalık bir karara dönüştürüldü  ve ertesi gün parlamento tarafından hızla kabul edildi. Kararda, Saakaşvili yönetimi Gürcü vatandaşlarına karşı sistematik bir baskı politikası yürütmekle suçlanıyor.

Kararda, “Tutuklulara ve tutuklulara yönelik işkence ve insanlık dışı muamele yaygındı ve başta Mihail Saakaşvili olmak üzere siyasi yetkililer tarafından tespit edilmiş ve devlet politikası statüsüne yükseltilmişti” denilerek, işlenen suçların “bireylerin suistimali değil, bilakis iyi organize edilmiş, suç ortaklığı yapan terör” olduğu ifade edildi. 

Belgenin önemli bir yönü, Sovyet tarzı yönetimi sona erdiren ve Saakaşvili’yi hükümetin liderliğine yükselten barışçıl bir ayaklanma olarak yaygın olarak kabul edilen 2003  Gül Devrimi’nin radikal bir şekilde yeniden çerçevelenmesidir . Rapor boyunca bu olay, sürekli olarak “‘Gül Devrimi’ olarak bilinen darbe” olarak nitelendiriliyor. 

Raporun bir diğer önemli odak noktası ise 2008 Rus-Gürcistan Savaşı. Komisyon, bu savaştan doğrudan Saakaşvili yönetimini sorumlu tutuyor. Eski hükümeti, Rusya’nın Gürcistan topraklarını işgal etmesi için “yasal bir bahane” yaratmakla suçluyor.

Tsulukiani, parlamento kürsüsünden yaptığı açıklamada, Ağustos 2008’de ordunun, “dış destek umuduyla ve Gürcü komutanların görüşlerini hiçe sayarak Tshinvali şehrine saldıran ve burayı askeri harekatın ana yönü haline getiren, askeri işlerden uzak politikacıların yönettiği bir savaşın içinde bulduğunu” söyledi. Raporda ayrıca, çatışma bölgesine komşu bir bölge olan Şida Kartli’den bir yetkilinin, Saakaşvili’nin yerel yetkililere “Amerikalılar Ruslarla ilgilenecek” güvencesi verdiğini iddia eden ifadesine de yer verildi.

Raporda Saakaşvili yönetiminin savaş suçları işlediği yönündeki iddialar genellikle bağımsız olarak üretilen belgelerle desteklenmiyor. Örneğin, Uluslararası Ceza Mahkemesi savcıları 2016 yılında,  2008 savaşının yürütülmesiyle ilgili olarak Gürcü vatandaşlarını kovuşturmak için  bir sebep bulamadı . Komisyon raporu ayrıca , eski askeri komutanların parlamento duruşmalarında verdiği ve Gürcü Rüyası anlatısıyla çelişen ifadeleri de görmezden geliyor.

Savaşın ötesinde, komisyon, Saakaşvili’nin BM Genel Sekreteri hükümeti döneminde yasadışı gözetleme, toplu dinleme ve muhaliflerin gizlice filme alınması gibi yaygın suistimal iddialarını yeniden gündeme getiriyor. Ayrıca yolsuzluk, haraççılık ve mülkiyet hakkı ihlallerine de işaret ediyor. Bir pasajda ironik bir şekilde, “2004 yılına kadar Gürcü medyası çeşitlilik arz ediyordu”, ancak Gül Devrimi’nden sonra “bu durum kökten değişti” deniyor. Gürcistan’ın şu anki Gürcü Rüyası dönemindeki bilgi alanı , Saakaşvili dönemindekinden çok daha kısıtlı.

Sonuç olarak, rapor iktidar partisinin temel siyasi hedefinin, yani muhalefeti yasaklamak ve sivil toplum sektörüne baskı yapmak hedefinin bir ön hazırlığı gibi görünüyor. Önemli bir paragrafta hedeflerinin açıkça belirtildiği gibi:

“Soruşturma Komisyonu, bu raporda adı geçen ve yurtdışından finanse edilen STK’ların, Mihail Saakaşvili ve UNM ile birlikte… Ulusal Hareket’ten doğan Değişim Koalisyonu, Lelo – Güçlü Gürcistan ve Gürcistan İçin Gakharia gibi siyasi grupların… Gürcistan’da sağlıklı bir siyasi sistemin oluşumunu engellediğine inanıyor.”

Eleştirmenler, komisyonun bulgularının tek partili bir siyasi sistem kurmak için gerekçe sağlamak üzere hazırlandığını söylüyor. Gürcü Rüyası liderleri, ellerindeki bu raporla birlikte, hükümetin sıkı kontrolü altında olduğu düşünülen mahkemelere başvuracaklarının sinyalini çoktan verdiler. Anayasa Mahkemesi’ne,  “Gürcistan’ın anayasal düzenini zorla devirmeye veya değiştirmeye” veya “ülkenin bağımsızlığını baltalamaya” teşebbüs etmekle suçlanan herhangi bir siyasi oluşumu feshetme yetkisi veren, yakın zamanda GD tarafından desteklenen bir yasa tasarısıyla yasal bir mekanizma oluşturuldu.