1- Türkiye’de artık literatürde yer alan ve ezberlerin aksine Orta Sağ belirleyici bir orana sahip değildir. Hatta oran itibari ile oldukça marjinal seviyededir.
2- Orta-Sağ oy olarak tanımlanan kesimin ömemli bir kîsmı siyasallaşan islamcılık geleneğine dahil oldu.
3- Orta-Sağ’ın önemli bir kısmıda kendisini Atatürkçü-Cumhuriyetçi-Milliyetçi-Seküler bir formatta tanımlamaktadır.
4-Türkiye’de Milliyetçilik geçmişten günümüze var olan tartışmalar doğrultusunda katogorik olarak ayrıldı.
5- Milliyetçilerin %5 ler oranındaki kesmi Siyasallaşan islamcı geleneğin kontrol eksenine dahil oldu.
6- Milliyetçilerin çoğunluğu ise Atatürk-Cumhuriyet-Milliyet ve Seküler yaşam tarzında ısrarcı bir formata evrildi.
7- Türkiye’de Sol radikal unsurları ile yine marjinal ve zaman zaman ulusal bütünlüğe zarar verir kimliğini sürdürüyor.
8- Türk Solunun çoğunluğu ise Atatürk-Cumhuriyet-Milliyet ve Seküler Yaşamda ısrarcı duruşunu sürdürüyor.
9- İslamcı gelenekte radikalleşenlerin oranıda küçümsenmeyecek oranlara ulaşmış görünmekte. Elbette bu oran onlarda pervasız, hukuksuz, saldırgan tavırlarıda körüklüyor.
9- Micro Etnisite ve Türk Ulusal Bütünlüğünü tehdit eden unsurlar geçmişten günümüze emperyal bağlantıları ile yine yollarına devam ediyorlar.
Bunların bazıları ABD, Bazıları Rusya, Bazıları Çin, Bazıları AB, Bazıları Arap ve Bazıları Fars işbirliğini sürdürüyor.
Bu bilgileri şunun için paylaştım. Türkiye’de siyasal parti girişimi yapanlar hala eski ezberleri tekrar ediyor. Oysa durum bu.
Belirleyici olabilmek için ya Atatürk-Cumhuriyet-Milliyet-Seküler Yaşam üzerinden siyaset.
Yada Siyasal İslam üzerinden siyaset.
Selçuk Duman
