Bu 1 il asan keçmədi, lakin Azərbaycan bir çox nailiyyətlər əldə etdi. Qarabağda gedən bütün siyasi, iqtisadi və quruculuq işləri bunu göstərir. Azərbaycan öz haqlı savaşında qalib gəldi, tarixi torpaqlarının mühüm hissəsini geri qaytardı. Savaş zamanı həmdə ondan sonra Azərbaycanın haqllı savaşı “qəbul edildi”, lakin hər zaman olduğu kimi yenədə erməniləri qorumaq məqsədilə hərbi əməliyyatların dayandırılması ücün tövsiyyə xarakterli təzyiqlər başladı. Azərbaycan isə bu arada regionda həm öz stabil gələcəyini həmdə beynəlxalq hüququ rəhbər tutaraq öz milli və siyasi mənafelərini güdərək bu dövlətlərin verdiyi “tövsiyələrlə” razılaşmalı oldu. Rəsmi Bakının öncə bu addımını zəiflik olaraq gəbul edən bəzi qüvvələr tədricən onun nə istədiyini və istəklərinə gedəcəcyindən əmin oldular. Lakin bu əminlik bizə nə verdi? Əslində bu savaşdan gözləntilərimiz bugünkü vəziyyətdən daha yüksək idi, cunki ora illər sonra yenidən rus ordusun gəlişini heç kim düşünmür, istəmir və gözləmirdi, lakin vəziyyətin nə dərəcədə ağır olması və daha cox qan tokülməyin qarşısının alınmasının eləcə də həqitətəndə Azərbaycanın tolerant və sülh sevər hüquqi dövlət olduğunu göstərməsi daha vacibdi. Azərbaycan bütün dünyaya erməni millətinə qarşı olmadığını sübüt etdi və onların Ermənistanın və ermənilərin elədiyi bütün tərbiyəsizliyə, vandallığa baxmayaraq onlara özlərini və dövlətlərinin gələcəyinin qurtarması üçün yenidən əl uzatdı. Lakin göründüyü kimi bu hayassız millət bunu anlamamaqda davam edir və təssüf ki, bunlara dəstək verən və 1 il ərzində Azərbaycan torpağında barınan rus əsgərləri də bunlara verdiyi dəstəklərlə ermənilər dahada azgınlaşır. Bu arada rus şousada Qarabağda səngimir. Rus əsgərləri öz missiyalarını yerinə yetirmədiklədi kimi erməni separatçılarını təmizləmək yerinə, orda tərəf tutmayaraq, birdə Qarabağı sanki rus anklavı və torpağı kimi göstərməyə çalışırlar. Razılaşmanın il dönümündə rus əsgərləri tərəfindən qoyulan abidələr, keçmiş baş gərərgah rəisinin ora gələrək medallar təltif etməsi artıq Rusiya sülhməramlılarının bu bölgədə son 4 il ərzində galmasını çoxdan sual altında qoyur. Sülhməramlıların bu bölgədə nəinki vəziyyətin düzəlməsinə həttda ermənilərə və separatçılara verdikləri dəstəklə qozumüzə batmaqdan cəkinmirlər. Azərbaycan tərəfinin bəyanatlarını heçə sayan Rusiya və onun sözcüləri bu vəziyyətin sülhə yox yeni qarsıdurmaya gətirəcəyini hesablamaqda çətinlik mi çəkilər yoxsa bu sadəcə regionda öz güclərinin nümayişi və Qarabağ artıq bizə aiddir demək istəyirlər?! Əslində erməni separatcının çıxışıda ermənilərin silah əldə etməsinə verilən icazənin vacib olduğunu deməsi elə həmin dovlətin və əsgərlərinin onlara verdiyi ruhlandırmaqdan irəli gəlmir mi?! Hə eləysə Azərbaycanı bu məqsədlə heçə saymaq bu dövlətlərin başının agrımasına da gətirib çıxmayacaq mı?! Qarabağda baş verən son sil silə hadisələr artıq Rusiyanın sülhməramlı missiyasını kölqə altına almaq bir tərəfə, illər öncə ermənilərin deyil məs rusların Qarabağ münaqişəsini törətməsi, torpaqlarımızı işğal edib ermənilərə verməsi, 366-cı alayla Xocalı qətliamını həyata kecirməsi bir kino lenti kimi gözümüzdə canlanır. Rusiyanın Ermənistana hər zaman ki kimi day daylıq eləməsi hesablanmış addımdır. Minsk Qrupunun fəaliyyətinin Rusiyanın üzdə qöstərdiyi kimi istəməsədə, lakin Ermənistana bu məsələdə etiraz etmir, sülhməramlıların yaratdığı gərginliyə loyal yanaşır, radio və Tv lərində ermənilərə acıq dəstək verir, belə cıxır ki, rusların və Rusiya yeni dönəm ücün yeni strateqiya və planlarını reallaşdırmaq niyyətindədir. Rusiya yenə öz kecmişdə olduğu kimi əsl niyyətini birüzə verir. Bəlkə Rusiyanın unutduğu üçüncü Dövlət olaraq axı birdə Türkiyə var. Rusiyanın dost və tərəfdaş dediyi, lakin hər addımda özünə rəqib gördüyü Türkiyə. Bəs bunu hara yazaq. Demək ki yenidən Türkiyə Azərbaycan bir göz dağı verməsi çox geridə galmamalıdır. Elə bu yaxın zamanda Türk Dövlətləri Şurasının zirvə toplantısı və Şuranın artıq Türk dövlətlərinin Birliyinə donüşməsi də bu birliyin düşmənlərinə böyük göz dağıdır. Bu birlik çox yaxın zamanda böyük türk yumruğu olacaq. Rusiya və ən əsasda türk düşməni ermənin bu haqda heçvaxt unutmamsı lazımdır. Ermənistan nə gedər ki sülh müqaviləsinin imzalanmasını geciktirəcəksə o gedər də türk yumruğunu öz başı üzərində görəcək.
Ramiya Mamedova