Avrupa Birliği, Trump’ın ikinci kez Başkan seçilmesinden sonrasına kadar ki süreçte Karadeniz ve Akdeniz’de Türkiye’ye karşı bir tutumdaydı. Ancak günümüz şartları AB’nin Türkiye’yi karşısına almamasını gerektirmektedir.
Şunu unutmayalım, Bulgaristan ve Romanya AB üyeliği için gerekli şartları taşımamalarına rağmen AB’nin Karadeniz’de söz sahibi olmak istemesi için üye yapıldılar. Aynı şekilde GKRY’de AB’nin Akdeniz’de söz sahibi olmak istemesi için üye yapıldı.
AB açısından Türkiye’ye yönelik üyelik şartları ile ilgili eleştiriler ve bundan dolayı üyelik müzakerelerinin kesilmesi aslında bir diplomatik nezaketsizlik örneğidir. Yukarıda adı geçen devletlerin üyeliğinde görüldüğü gibi, AB çıkarları gerektirmesi durumunda üyelik şartlarını değerlendirmeden aday ülkeleri üye olarak birliğe kabul etmektedir.
Açıkça belirtmek gerekir ki, Türkiye’siz Avrupa’nın güvenliği olamaz. NATO içindeki en büyük kara ordusuna sahip ülkelerden biri olan Türk Ordusu’nun askeri harekat kapasitesi de özellikle 2016 yılından sonra Suriye ve Irak’ta gerçekleştirmiş olduğu askeri harekatlarla oldukça gelişmiştir.
Türkiye Cumhurbaşkanı ve Dışişleri Bakanı’nın son günlerde yapmış olduğu açıklamalar da Türkiye’nin AB kapısını her şeye rağmen kapatmadığını göstermektedir.
Ancak AB seçeneği Türkiye için bir zorunluluk olmamalı, çıkarlarının gerektirmesi durumunda üyelik seçeneğini değerlendirmelidir. Bu anlayışın gereği olarak, Türkiye’nin Avrupa savunma sisteminde yer alması karşılığında AB’ne eşit üye olarak katılması başta olmak üzere Gümrük Birliği’nin de çıkarlarımız doğrultusunda yenilenmesi önceliklerimiz arasında olmalıdır.
Sonuç olarak, devletler arasındaki ilişkiler kalıcılık üzerine kurulmaktadır. Çünkü devletler var olduğu sürece komşularıyla olan ilişkileri de devam edecektir. Bundan dolayı, Türkiye ile Avrupa devletleri arasındaki ilişkiler bu anlayıştan farklı düşünülemez.
N. CEM TABANLI