Gerçekler inatçı şeylerdir. Fransız yazar Alain Rene Lesage’nin “The History of Gilles Blas” (1734) adlı kitabının İngilizce çevirisindeki slogan, Gürcistan hükümetinin Rusya’nın Ukrayna’daki savaş suçlarının sonuçlarına ve girişimine ilişkin yorumuna mükemmel bir şekilde uyan bir slogandır. Seçmenleri siyasi amaçlarla manipüle etmek.
Gürcistan hükümetinin siyasi seçkinlerinin ve iktidardaki Gürcü Rüyası partisinin parti görevlilerinin, Rusya’nın Ukrayna topraklarını işgalinin en başından beri, sivil halka karşı işlenen büyük savaş suçlarının da eşlik ettiği tüm retoriği şu şekilde özetleniyor: “Biz bunu yapmıyoruz. aynı şeyi istemiyorum.” Yani Bidzina Ivanishvili ve arkadaşları, saldırganı kınamak yerine Ukrayna’yı bir “korku hikayesi” olarak kullanıyor; şehirlerinin ve köylerinin yıkıntılarına, mahvolmuş insanların hayatlarına ve çok sayıda savaş kurbanına işaret ediyorlar. Gürcistan halkını, Rusya’nın işgalinin siyasi çıkarları açısından doğuracağı sonuçlarla korkutuyor.
İktidardaki Gürcü Rüyası partisinin onursal başkanı Bidzina Ivanishvili, seçmenleri, yalnızca kendisinin ve ortaklarının ülkeye barışı garanti edebileceğine, Rus yetkililerle olan bağlantıları sayesinde Gürcistan’ın iç savaşa çekilmesini yalnızca kendilerinin engelleyebileceğine ikna ediyor. Aynı zamanda onun görüşüne katılmayanlar da onları savaş suçlusu olarak sınıflandırıyor ve cezayla tehdit ediyor.
Kendi halkına, “ülkeye 12 yıllık sürekli barışı getiren tek siyasi güç” olan partisine bir daha oy vermemeleri halinde Ukrayna’nın kaderinin tekrarlanacağını söyleyerek şantaj yapıyor. Sanki Moskova onu Gürcistan’ı ele geçirmek amacıyla göndermemiş gibi.
Evet, gerçekler gerçekten de çok inatçı bir şeydir. Bunlar reddedilemez. Ancak bunlar kendi takdirinize göre yorumlanabilir ve kendi avantajınıza kullanılabilir. Bir dizi poster asan ve Ukrayna’daki yıkım görüntülerinin “korku hikayeleri” olarak gösterildiği, Gürcistan şehirlerindeki çeşmeler ve yeni otobüslerin Gürcü şehirlerindeki çeşmeler ve yeni otobüslerin görüntüleriyle karşılaştırıldığı bir seçim videosu hazırlayan Gürcü Rüyası partisinin yaptığı gibi. bombalamalar. İlgili içeriğe sahip devasa reklam afişlerinin ortaya çıktığı Tiflis ve bölgelerden bildiriliyor. Bunlarda, yıkılan şehirlerin fotoğraflarına Batı yanlısı partilerin üzeri çizili seçim numaraları da ekleniyor. Videoda, Mariupol Drama Tiyatrosu’nun yıkılması da dahil olmak üzere Rus saldırılarının ardından yaşananlar ve “barışı seçin” ve “savaşa hayır” çağrısı yapılıyor.
Yani savaşa direnerek değil, kasıtlı olarak potansiyel bir düşmanın insafına teslim olarak, egemenlik ve bağımsızlığından vazgeçerek ve yeniden imparatorluğun bağrına dönerek barışı seçmektir. Gürcistan’daki iktidar partisinin siyasi amaçları doğrultusunda seçtiği komplo, yalnızca Ukrayna halkına karşı gösterdiği hassasiyetle öne çıkmakla kalmıyor, aynı zamanda Gürcistan’ın gururlu ve cesur halkının, vatanını ve vatanını potansiyel bir saldırgana karşı savunacak kadar cesur olmadığını da ortaya koyuyor. .
Aslında Gürcü Rüyası’nın kurucu babası ve onursal liderinin liderliğindeki görevlileri, bu videoyla, Ekim seçimlerinde parlamentoya seçilmemeleri halinde Rusya’nın Gürcistan’a yönelik saldırganlık tehdidini açıkça ilan ederek, Rusya ile anlaştıklarını ortaya koyuyorlar. yetkililerin Avrupa entegrasyonundan vazgeçmesi ve yeniden Rus nüfuzunun yörüngesine geçmesi.
Gürcistan Devlet Başkanı Salome Zurabishvili ilk tepki verenlerden biriydi. İktidardaki partinin ana seçim sloganına hitap ederek Facebook sayfasında “Onurun canı cehenneme” diye yazdı. Zurabishvili, “KGB’nin demirhanesinde yapılmış bir posteri utanmadan halkına sunmak için ne kadar zavallı olmak zorundasın” diye ekledi.
Gürcistan, iktidarı elinde tutmak için ülkenin çıkarlarını feda etmeye, Avrupa entegrasyonunu ve selefleri tarafından seçilen toplumun demokratikleşmesini terk etmeye hazır. Gürcü muhalefetini ve sivil toplumu zayıflatmayı ve halkı bölmeyi amaçlayan Rus yabancı ajanlar yasasının kabul edilmesinin ardından Ivanishvili, Batı’ya ve Batı değerlerine savaş ilan etti, ardından Ortodoksluğu devlet dini ilan etmeye ve Ortodoksluğun statüsünü güçlendirmeye karar verdi. Anayasada kilise.
Ve şimdi de 2008 savaşı için Osetyalılardan özür dilemeyi planlıyor ve bu savaşın başlangıcından önceki hükümeti sorumlu tutuyor. Böylece Ivanishvili, özünde Rusya’yı Osetyalılar ile Gürcüler arasında bir savaş başlatma sorumluluğundan kurtarıyor. Ayrıca Ağustos 2008’de Ruslar tarafından bombalanan Gori’de de özür dilemekten söz ediyor.
Seçim konuşmalarında tıpkı Kremlin üstadı gibi kurşun geçirmez camların arkasına saklanan İvanişvili’nin açıklama ve eylemlerine ihanet ve rezaletten başka bir şey denemez. Ivanishvili, açıklamasıyla Rusya’nın değirmenine su serpiyor ve Rus yetkililerin 2008 savaşıyla ilgili versiyonunu destekliyor. Böylece, Rus hükümetini memnun etmek için savaş başlatma konseptini tamamen değiştiriyor, yani Ukrayna örneğinde olduğu gibi, artık Gürcistan’ın Rusya’yı kendisine saldırmaya zorladığı ortaya çıkıyor.
Eğer bu açıklamanın ardından Gürcistan parlamentosundan resmi bir özür gelirse, bu durum Rus tarafının Lahey ve Strasbourg’daki uluslararası mahkemelerin kararlarının gözden geçirilmesini talep etmesine neden olabilir. Sonuçta aslında Osetyalılardan değil Ruslardan bahsediyoruz çünkü savaşı başlatan Osetyalılar değil, Rusya ve Rus ordusu Gürcistan’a karşı savaştı.
Gürcistan’ın eski büyükelçisi, “İvanişvili, açıklamasıyla yalnızca 2008 savaşı sırasında ölenlerin değil, aynı zamanda Gürcistan’ın Rusya’nın ilk yabancı hedefi olduğunu ve bugün Ukrayna’da olup bitenlerin yalnızca başlangıcı olduğunu anlayanların duygularına da hakaret etti” dedi. Danimarka’ya BBC ve İzlanda’dan Gigi Gigiadze anlatıyor.
Ivanishvili, eğer bugün Gürcistan parlamentosu seçimlerinde kişisel geleceği belirleniyorsa, o zaman Gürcistan’ın kaderinin de Ukrayna’daki savaş alanlarında belirleneceğini çok iyi anlıyor. Ukrayna Rus saldırganlığına direndiği sürece Gürcü halkının yeni bir savaştan korkmasına gerek yok. Dışişleri Bakanlığı, diğer şeylerin yanı sıra Gürcistan ve Ukrayna’nın özgürlüğü, bağımsızlığı ve egemenliği için mücadele eden Gürcistan hükümetinin utanç verici propagandası hakkında tam olarak bu şekilde yorum yaptı. Bu nedenle “Gürcü Rüyası” propaganda söyleminde daha dikkatli ve incelikli olmalı, Ukrayna halkının acılarını siyasi amaçlarla kullanmamalı veya en azından bu yoksunluğun suçlusunu isimlendirme cesaretine sahip olmalıdır.
