Birinci Dünya Savaşı sonrası Osmanlı İmparatorluğunun bugünün Küresel Batı’sını oluşturan güç merkezleri tarafından paylaşılması sonrası, Orta Doğu’da cetvelle oluşturulan devlet sınırları ve yönettikleri yönetimlerle günümüze kadar gelen Küresel Batı, Orta Doğu’da yükselen Küresel Doğu’nun etkin diplomatik ve siyasi politikaları ve ikili stratejik anlaşmaları ile güç kayıp etme noktasına geldiler.
Küresel Batı’nın en etkin ülkesi ABD’nin bölgedeki üsleri ve askeri güç kabiliyeti ile bölgede etkisi devam etsede birçok ülkede ABD üslerine karşı eylemsel tepkilerin arttığı görülmektedir.
Basra Körfezinden Kızıldeniz ve Süveyş Kanalına kadar bir çok alanda deniz gücü ve üsleri ile yerini alan Küresel Batı, Küresel Doğu’nun stratejik ilişkileri karşısında İbrahim Anlaşmaları ile bölgedeki menfaatleri için oluşturulan işgalci devlet İsrail üzerinden bölgede varlığını sürdürmektedir.
İşgalci İsrail’in uluslararası hukuk tanımaz bütün eylemlerine karşı sessiz kalanlar bugün karşılarında Küresel Doğu’nun varlığını görmeye başladılar.
Orta Doğu’da hakimiyetlerini IMEC projesi,Doğu Akdeniz enerji yatakları,Hindistan’ın üretim merkezi konumuna getirilmesi ve İslam ve müslüman düşmanı Moodi yönetimi ile Çin’in geçiş güzergahlarını kriz ve kaos ortamına sürüklemek ,Ermenistan ve Gürcistan üzerinden dünyaya hakim olmak için Kafkaslarda rol alma politikalarının karşısında planlarını bozan ülkelerin oluşmasıyla Küresel Batı, Küresel Doğu’nun işbirliği ve yeni ittifaklarına karşı (Şanghay ve BRİCS) QUAD , AUSKUS ikili ve üçlü ülkeler bazında ittifak anlaşmalarıyla cevap vermek istemiştir.(Japonya,İngiltere,ABD vs.)
Küresel Doğu’nun Küresel Batı’nın sömürgeci politikalarına karşı soft power politikalar ile cevap vermesi bölge ülkeleri tarafından daha kabul görür halle gelmiştir.Ekonomik ve yatırım ortaklığı çerçevesinde oluşan bütün politikalara ile beraber sömürülen ülkelere Küresel Doğu savunma ve güvenlik dahil
olmak üzere bir çok alanda ortak işbirliği modeli ile cevap vererek Küresel Batı’nın kontrolünde olan yönetimleri görevlerinden uzaklaştırmış ve halkların desteklediği yeni yönetimlerin göreve gelmesiyle Küresel Batı kayıp eden konuma gelmiştir.
Küresel Doğu’nun yükselen güç etkisi karşısında Küresel Batı her zamanki uyguladığı kriz ve kaos politikaları ile ülkelerin stratejik bölgelerinde vekil terör örgütleri ve aktörleriyle varlığını devam ettirmek istemektedir.
Küresel Batı’nın ben yaparsam suç sayılmayacak ancak Küresel Doğu’nun yaptıklarının kendi çıkarlarına uygun olmaması nedeniyle suç saydığı ve yaptırımlarla ülkeleri tehdit eden politikalarına karşı ülkelerin işbirliği ile bu durumu aşmaları karşısında kriz ve kaos boyutlarının etkisini bölgesel ve küresel olarak tehdit politikalarıyla hakimiyetini kayıp etmek istememesinden kaynaklanmaktadır.
Ukrayna ile Rusya’yı,Pasifikte Tayvan üzerinden Çin’i ,PKK/YPG ve terör örgütleri üzerinden Türkiye’yi tehdit eden Küresel Batı Küresel Doğu’nun Orta Doğu’da son gelişmeler karşısında seslerini yükselten açıklamları ile taraflarını net bir şekilde beyan etmeleri ile kriz ve kaos yeni boyut kazanmak üzeredir.
Liderler suikastları ile kendilerine karşı politika izleyen liderleri tehdit eden Küresel Batı Irak’ta Türkiye’nin Kalkınma Yolu Projesi ile bölge dengelerin değişeceğini gördükleri için Talabani vePKK üzerinden Kerkük’te yeni planlarını ortaya koymaktan çekinmemektedir.
Ukrayna’nın Kurs bölgesine taarruz etmesi ile kendi savunma gücünü kendi topraklarını korumak yerine Ukrayna’nın taarruz stratejisi ile kendisine karşı yüksek ses tonu ile oluşan tepkilere karşı AB içindeki ülkeleri yeniden dizayn etme ve Napolyon’un ve Nazi Almanya’sının bitiş şehri olan Kurs ile tarihsel süreçleri Rusya’nın eski gücünde olmadığı algısını yansıtmak istemesiyle beraber AB ülkelerinin ABD’den savunma harcamlarını alacakları ürünlerle beraber artırmak istemesidir.
Orta Doğu’da İsrail’in karşısında olan Libya,Suriye ve Irak yönetimlerini deviren ve zayıflatan ABD, Türkiye’nin stratejik özgürlük, bağımsız devlet politikaları ve ekonomik bağımsızlık mücadelesini tehditlerle cevap vermektedir.
Emekli ABD Albayı Douglas MacGregor Türkiye ve politikaları hakkında:
“(Hakan Fidan) Bu bakanın Erdoğan’ın halefi olduğu söyleniyor. Askeri güç kullanımında çok daha saldırgan.”
“Erdoğan Türkiye’yi savaştan uzak tutmaya çalışıyor. Ancak İsrailliler Lübnan’a girerse bunun Lübnan’ı istikrarsızlaştıracağını biliyor.”
“Bizim ve İsrail hakkında bilmeniz gereken bir şey daha var. Suriye’de Türklere saldırmak için bazı kuvvetler hazırlıyoruz. Önce Kürtlerden bahsediyorum.
MAK ve PKK’ya silahlanma, sınırı geçme ve doğrudan Türkiye’ye saldırma talimatı verildi.”
“Türkler bunu biliyor ve bundan çok rahatsızlar. Bunu geçmişte periyodik olarak yaptık, ancak bu sefer durum çok daha ciddi. Bu yüzden çok iyi silahlanmış Arap kabileleri ABD üslerine saldırıyor.”
“Zaten daha büyük bir savaş gelişiyor. İsrailliler ve biz bunun bir parçasıyız. Türkler bunu kabul etmenin ve kamuoyuna duyurmanın eşiğinde.”
“Başarılı olduklarını düşünüyorum, can kaybımız olmazsa şaşırırım.”
“Bölgede büyük bir savaş gelişiyor, İsrailliler bunun bir parçası, biz bunun bir parçasıyız ve Türkler bunu kabul etme/katılma ve açıkça ifade etme noktasına geldiler.”
“Türkler savaşçı insanlardır ve ülkeleriyle gurur duyarlar. Ortalama bir Türk askeri çok sert ve korkutucu bir rakiptir. Türkleri herhangi bir şekilde hafife almak bir hata olur.”
Açıklamlarıyla ABD’nin Türkiye’ye bakış açısının net bir itirafı olarak ortaya çıkmaktadır.
Bölgedeki gelişmelerle Türkiye güvenlik politikaları çerçevesinde terör örgütleriyle mücadelesinden asla taviz vermeden yoluna devam etmektedir. Türkiye Suriye yakınlaşmasına karşı olan ABD açıklamları ve İsrail destekli PKK Türkiye’ye karşı savaşmak üzere bizimle açıklamaları ve 700 PKK/ YPG’liyi kendi bünyesinde İran ve Arap Aşiretlerine karşı kullanması ABD’nin aslında terör örgütlerine destek veren ülke konumuna geldiğinin açıktan ifadesidir.
Suriye’nin tarım,barajlar bölgesi ve enerji yataklarını terör örgütlerine kontrol ettiren ABD’nin kendi kurduğu DEAŞ’la mücadele adında kendine yasal kılıf bulan ABD bu gerçeklerle kendini ifşa etmektedir.
Dünyanın düzeni yeniden şekillenme sürecinde bölge şekillenme sürecinin karar merkezi konumundadır. Küresel Batı ve Siyasi Güçler; ABD liderliğinde ve NATO öncülüğünde hegemonyaya baş kaldıran ülkeleri sindirmek istemektedirler.
Bir tarafta kaos bir tarafta ise kaosa karşı sessizlik ortaya konulmaktadır. Avrupa-Atlantik ekseninde açıklanmayan baskı ve tehditlerle ABD çizgisine çekilmekte. Küresel Batı ortaklıklarını ve çerçevesini yanında tutmak istemektedir.
Ancak söz konusu İsrail ve ABD çıkarları olunca Orta Doğu’da bir türlü istenilen adımları atmaktan çekinmekte 7 Ekim sonrası bağlılık gösterisine dönüşen İsrail’i ziyaret eden Batılı liderler desteklemeye devam etmekten geri durmamaktadırlar. Bu nedenle çatışmaları sonlandırılma adımlarını atmak istememektedirler.
Türkiye, NATO üyesi olmasına rağmen hem İslam Dünyası hem de Rusya- Çin’in başını çektiği Avrasya Çizgisine yakın politikalar izleyerek Küresel Batı’nın tehditsel boyutlarını görmektedir.
Rusya,Suriye ve Türkiye ile beraber yeni Suriye politikası Küresel Batı için bir tehdit ,Küresel Doğu için ise güvenli,toprak bütünlüğü,Küresel Batı’nın bölgeden çıkarılması ve ekonomik kayıpların ortadan kaldırılmasıdır.
İran düşmanlığı üzerinden bölgede bütün üslerini aktif olarak kullanan Küresel Batı GKRY ve Yunanistan üzerinden de kendine Balkanlardan Kafkasya’ya kadar yeni silahlarla donattıkları ülkeleri Ermenistan ile kendilerine çıkış yolu aramaktadırlar.
Orta Doğu’da bulunan bütün ülkeler Küresel Batı’ya hizmet eden tehdit unsuru olarak gördükleri bütün yerleşik unsurları bölge ülkeleri olarak bir araya gelerek gerekli tedbirleri almaları Küresel Batı’nın lojistik desteksiz hiç bir adım atamayacağının farkına varmasına ve savaş olmadan siyasi ve jeopolitik unsurlar ile cevap vermeleri kendi çıkarlarına olacak şekilde değerlendirmeleri, varlıksal kimlikleri ve gelecekleri için dünya barışına atılacak en önemli adımdır.
Mehmet BOZKUŞ Stratejist-Siyaset Bilimci KAFKASSAM
