Bölgedeki toplumsal olaylarla beraber Ortadoğu haritesinin yeniden çizilmesi, eskiden baskı altında yaşayan milletlerin siyasi alanda güç elde etmesine neden olmuştur. İran yönetimi de bir merkezçi devlet olduğu için bu gelişen olaylara karşı kendi menfaatlerini korumak ayakta kalmak istiyor. İran’daki Türkler ise nufus ve coğrafi stratejik öncelik bakımdan İran’ın merkezçi devletinin en büyük düşmanı sayılmaktadır. bundan dolayıda, İran Türkleri özlellikle de Güney Azerbaycanlıların yönetime karşı itirazları muhalif söylemleri fazlasıyla baskı altındadır. Günümüzde İran Türklerinin ve özellikle de Güney Azerbaycandaki siyasi gruplar ve teşkilatlar arasında güç mücadelesi yeniden başlamış ve artarak devam etmektedir. İran devletinin bu kavgalardan en çok yararlanan taraf olduğuna da söylemekte hiç şüphe yok. Ahlaki ve duygusal yanaşmalara rağmen, çeşitli gruplar arasında meydana gelen bu güç mücadelesi, sosyolojik açıdan normal olgu olarak gözükmektedir. çünkü İran Türklerinin bu kimlik direnişi, tarihsel olarak çok genç ve tabii olarak modernleşmenin bir ürünüdür. Bundan dolayı, kavganın en güçlü grup veya teşkilat tarafından kazanılmasına kadar devam etmesi de beklenilir. Siyasi alanda maalesef duygusal mesajlarla değil belki güç kavgasında kazanmakla birlik yaranıyor başka bir deyişle, siyaset bilim adamı olan Thomas Hobbes’in açıkladığı şiddet hala Güney Azerbaycan ve aynı zamanda İran’ın siyasi alanına egemendir. Ama büyük güçlerin bölgeye müdahalesi, İran Türklerinden kendi doğal toplumsal gelişme fırsatını alarak bu sürecin normal şekilde devam etme sürecini olunsuz anlamda etkilemektedir. Dolayısıyla eğer İran’daki Türk milliyetçiliği böyle güç kavgası yerine başka toplumsal düşüncelerle işbirliği yaparak Türklerin büyük kısmını siyasi alana sürüklemezse İran’ın gelecek siyasi değişiminde birinci kaybeden Türkler olacaktır.
Fardin Bayandor​
KAFKASSAM Ortadoğu Çalışmaları Uzmanı
fardin22k@gmail.com
Facebook: Ayaz Sürgün