Şunu unutmamak gerekir; Ukrayna’ya askeri operasyon yapmak aslında Rusya’nın isteyebileceği bir şey değil. Ancak son çare olabilir. Belarus ve Ukrayna, Rusya ve Ruslar için kimliğin bir parçasıdır. Kyiv’i silah zoruyla yanında tutmak Moskova’nın kazandığını gösterir ama yalnızca kağıt üzerinde. Belarus’un ardından Ukrayna’yı da bu şekilde yanında tutacaksa, Rusya’nın ‘grand stratejisinin’ temeli boşlukta salınıyor demektir. Kuşkusuz Slavofiller de Avrasyacılar da bu durumun farkındadır.Moskova artık Çin kadar bile yakın gelmiyor bu ülkelere. Ukrayna’daki Çin etkinliğini düşününce çok rahat görülebiliyor bu durum. Bu bakımdan, askeri bir operasyon olursa Rusya Ukrayna’yı ‘zorla’ yanında tutacak. Fakat aslında Batı’yı ve hatta ‘kardeşlerini’ ikna edecek hiçbir psikolojik ve sosyal desteğinin de olmadığını görecek. Üstelik Çin’e karşı ileride muhtemelen birlikte hareket etme durumu da olabilecek olan Batı’yla köprüleri bir kez daha atacak ve onarılması güç bir güvensizlik duvarı konsolide olacak. Avrasya’da yitirilen psiko-sosyal gücü de unutmamak gerekir. Belarus, Kazakistan, Ukrayna.Moskova’ya en yakın olanlarda sürüyor mücadele. Rusya buraların halklarını büyük oranda kaybetti ve uzun vadede bu Moskova için çok kötü. Kuşkusuz Kremlin de görüyor bu gidişatı.
Göktürk Tüysüzoğlu