Rus halkı ayağa kalkıp Putin’e dur demedikçe Kremlin geri adım atamaz. Atarsa Putin kültü yıkılır. Rusya’nın yakın çevre stratejisi ve Russkiy Mir yaklaşımı anlamsızlaşır ve Rus korkusundan tercihlerini ortaya koyamayan eski Sovyet cumhuriyetleri değişim yönünde cesaretlenir.

Ayrıca Rusya’nın bir federasyon olduğunu ve kendi içinde de rahatsız olan bölgelerin/halkların olduğunu unutmamak gerekir. Putin kültü olmazsa Yeltsin dönemine referansla farklı siyasal seçenekler gündeme gelir. O zaman ne bugünkü Çeçenistan’ı görürsünüz ne de belki Tataristan’ı.

Fakat unutmamak gerekir ki, Rus halkı güçlü adamlara aşık ‘ataerkil’ bir Doğu toplumudur. Demokrasiyi bireyci mantıkla değerlendirecek bir arka planı yoktur ve önemli bir bölümü devleti kutsayan ve birey devlet için anlayışını maksimize eden bir yapıya haizdir.

O nedenle, kriz anlarında bile Avrasyacılık’ın toplumcu, kapsayıcı ve ‘Rus’u ortak coğrafi/kültürel kimlikle eşleyen geleneksel step-orman kimliğine entegre olmayı tercih etmiştir. Ya da, bu tercihi yapanlara karşı çıkmamıştır. Ukrayna’da sahada ölenlerin önemli bir bölümünün Rus olmadığını göz önünde bulundurarak bunu açık bir biçimde görebilirsiniz.

Sezarcılığın Ortodoks mesyanizmi ile taçlandığı bu anlayış, gerektiğinde Tatar/Türk kimliğine ve İslam’ın Ortodokslukla olan yakınlığına referans gösterecek kadar da pragmatik ve eklektiktir.

Göktürk Tüysüzoğlu