Kendisini Irak milliyetçisi olarak gören Sadr ile İran’ın vekili olan Koordinasyon Konseyi anlaşamıyor. Bu sürecin kazananı ise Iraklı Kürtler olur. Zira bu karışıklıkta Kerkük’ü ele geçirme şansı olabileceği gibi, Batılı aktörlerin/elçiliklerin güvenli, istikrarlı ve işleyen bir yönetime sahip olarak görme ihtimalinden dolayı bağımsızlıkçı yaklaşıma destek de gelebilir.
2017’de Batılılarca (tabi ki İran ve Türkiye tarafından da) onaylanmayan referandum Batı eliyle bu kez kabul ettirilmek istenebilir. Bu çatışmanın ana kaybedeni İran olur gibi görünse de aynı zamanda Türkiye’nin de bir anda ‘bağımsızlık’ ilanına gidebilecek Bölgesel Kürt Yönetimi ile karşılaşma durumu olabilir. Ankara’nın Erbil’le ilişkileri iyi olsa da böyle bir durumun dallanma etkisi yaratabileceği unutulmamalı.
Hiç şüphesiz ilk adres de zaten fiilen belli oranda PKK kontrolünde olan Suriye’nin kuzeyi olur. Ancak bu noktada şunu tekrar hatırlatmak gerekir. Kuzey Irak’ta Barzani ve belli oranda KYB kontrolü elde tutarken, Suriye’nin kuzeyinde PKK kontrolü var. Ülkemizde fazlaca takip edilmese de bu iki aktörün arası açık. Birbirleriyle silahlı mücadeleye dahi girdiler ve girebilirler. Bu bakımdan Irak Şiileri çatışsa da esas dikkat edilmesi gereken husus Bölgesel Kürt Yönetimi ve Erbil’in statüsüne ilişkin gelişmeler olmalı.
Göktürk Tüysüzoğlu