Türkiye, orta güç pozisyonunda olan ekonomik ve diplomatik gücü sınırlı ve Rusya ile İran gibi komşulara sahip bir ülke. Aynı zamanda Yunanistan ve Güney Kıbrıs gibi sorunlarla da uğraşıyor. Bu nedenle, ABD’nin soykırım kararına karşı reaksiyoner bir tepki göstermemesi gerekiyor. Elbette alınan karara yönelik ciddi bir tepki gösterilecek. Fakat bunun yolu anlık tepkiler değil, tıpkı bu ülkenin kurucusunun Montrö ve Hatay meselelerinde yaptığı gibi doğru zamanda doğru hamleyi yapmak ve bunun için de arka planda diplomatik/siyasi hazırlık yapmaktır. Yapacak çok şey var tabi ki; Rusya’yla temas ve Zengezur Koridoru ilk yapılması gereken ve konuyla doğrudan ilgili bir hamledir. Bu durumun Ukrayna Krizi ile bağlantısını kurmaya çalışmanın da manası yok. Zira böyle bir bağlantı yok ve Türkiye, Ukrayna’ya desteğini sürdürecek. Ayrıca özellikle Sincar’a girme yönündeki çabayı da önemli görüyorum. Irak’ın kuzeyindeki operasyon biraz da ABD’nin kararına paralel olarak yoğunlaşıyor. Bölgedeki PKK yapılanması ve PKK/PYD/YPG ile ABD arasındaki bağlantı düşünüldüğünde bu sahada etki gösterecek doğru bir adım. Fakat İncirlik odaklı itirazları pek anlamlı bulmuyorum. Türkiye, NATO üyesi ve bu önemin hissettirilmesi adına bu üssün varlığı önemli. Ayrıca ABD, birkaç gündür söylediğim üzere İncirlik’e alternatif olarak Yunanistan’ın birçok noktasında üs hakkı elde etti. NATO’dan çıkma söylemini de doğru bulmuyorum. Bölge ülkeleri, özellikle de eski Sovyet ülkeleri nezdinde Ankara’nın prestijini artıran ve Rusya’yı belli oranda dengeleyen bir üyelik bu. Ayrıca şu an için herhangi bir alternatifi yok. Bu anlamda Türkiye, biraz Soğuk Savaş dönemi Fransa’sını izleyerek NATO içerisinde özerkliğini artıracak adımlar atmalı. Yapılması gereken şeylerden biri ABD’nin baskısına karşı çıkarak Montrö’yü korumak olacak. Zira şu an Washington’un en büyük rahatsızlığı bu. Görüldüğü üzere Ukrayna’da geri adım atmak zorunda kaldı.