Жақын күндері өзбектер мен тәжіктердің бір лентада Ташкентке таласып пікір алмасып жатқандарын көрдім. Арасында бір жігіт: ” – казахский националист Кожанов до последнего боролся за Ташкент и оставил казахам его окрестности” деп жазыпты. Іштей разылық сезімі пайда болды. Себебі біз қадірін біле бермейтін алашшыл Сұлтанбек Қожановтың ісі, әлі де “өзағаңа” ұйқы бермейді екен. Қожанов шынында да Ташкент үшін соңына дейін күресіп, ақыры ала алмаған соң, айналысындағы Шыршық, Мырзашөл, Сарыағаш, Бостандық, Жизақ аймағын түгел қазаққа қалдыртқан. Осы кісінің арқасында сол мекен жартылай әлі де қазақтыкі. Қазақты қырғынға ұшыратқан Голощекинге қарсы бес рет қастандық ұйымдастырған топта болған. Бірақ өкінішке қарай ол істері жүзеге аспай Голощекин барлық жолы аман қалып отырыпты. Кейінше сол қастандықтары үшін атылып кетті. Мағжанды Ташкентке алдырып, жұмысқа алған.
*Біле жүрейік! Сұлтанбек Қожанов!*
“На съезде он выступил с речью, в которой содержались новые идеи. В перерыве В. И. Ленин сказал ему, пригласив в кабинет: «Молодец, горячий киргиз!». С. Кожанов ответил: «Мы не киргиз-кайсаки, это нас унижает. Мы — казахи. Настоящие горячие казахи до Вас еще не дошли, они в степи. Они придут еще к вам». Ленин посоветовал: «Как вернетесь, глубже займитесь просвещением народа».
По его предложению І-го Всесоюзного съезда Советов (1922) восстановил истинное название казахов, исправив искаженное в царский период название «киргиз» на «казах», способствовал переносу столицы из Оренбурга в Акмечеть (ныне Кызылорда). Благодаря настойчивости С. Кожанова в Казахскую АССР, образованную в составе Туркестанской республики, вошли Каракалпакия, Сырдарьинская область, Мырзакольский, Бостандыкский, Чирчикский округи”.
Fatima:
Жоғарыда көрсетілген Сарыағаштан басқа Мырзашөл Бостандық Жыззақ Нұрата Тамды аймағы т.с.с.бірталай қазақ жері Өзбекстан құрамында қалып қойды.Науаии ды жергілікті халық ” кичик Қазақстан ” деп атайды екен
Рүстем Ешетайұлының парақшасынан алынды.
Bakytgul Kulzhanova
