Türkiye’nin, COP29’a katılmak üzere Azerbaycan’a gelmek isteyen İsrail Devlet Başkanı Isaac Herzog’un hava sahasından geçişine izin vermemesi, Bakü ile Ankara arasında bazı sorunların çıktığı fikrini gündeme getirdi. İki nokta bu noktayı güçlendirdi:

1. Azerbaycan medyasında Türkiye’nin İsrail cumhurbaşkanının ziyaretine izin vermediği yönündeki bilgiler yayıldı;
2. Erdoğan’ın “Biz Türkiye olarak bazı konularda tavrımızı belirtmek zorunda kalıyoruz, bunu da yapacağız” açıklaması;

Ancak Bakü-Ankara hattındaki soğukluğun görünen veya görünen düzeyde olması pek mümkün görünmüyor. Erdoğan’ın COP29 etkinliğine katılması ve toplantıların en üst düzeyde gerçekleştirilmesi bunun açık bir örneğiydi. İsrail cumhurbaşkanının çevresinde olup bitenlere farklı bir bağlamda bakmak mümkün.

Herzog alternatif bir rota üzerinden Bakü’ye uçabilir. Bunu yapmak yerine “güvenlik sorununun varlığı” gerekçesini öne sürdü. Bu iddia, COP29’un yapıldığı Azerbaycan’ın güvenlik imajına ciddi bir darbe vurabilecekti ve bu durumda, Türkiye’nin buna izin vermediği gerçeğinin açığa çıkması bir çıkış yolu olarak seçilmişti. İlk bakışta bu tür bilgiler Türkiye’nin aleyhine gibi görünse de gerçekte Ankara’nın “kendi eline oyun oynadığı” gerçeğini gözden kaçırmamak gerekiyor.

Gazze savaşının ardından Filistin meselesi Türkiye’nin iç politikasının temel faktörlerinden biri haline gelmiş, özellikle İsrail ile ekonomik ilişkiler muhalefet tarafından dindar seçmeni AKP’den uzaklaştırma çabalarında kullanılıyor. Erdoğan’ın özellikle Filistin meselesine odaklanmasının nedenlerinden biri de bu. Ve İsrail cumhurbaşkanına hava sahasını kapatarak pozisyonunu bir kez daha ortaya koydu. İsrail’in “güvenlik faktörü”ne ilişkin açıklamasının ardından Bakü ve Ankara’nın gerçek sebebin açıklanması konusunda mutabakata varması da bir istisna değil. Böylece:

– Resmi Bakü, ülkede “güvenlik sorunu” olmadığını kanıtladı;
– Resmi Ankara – Erdoğan, Filistin meselesinde “değişmeyen tavrını” ortaya koydu;

Yaşananlarda bu nokta diplomatik bir manevra gibi görünüyor.