Բոլոր ոլորտների և ռեսուրսների հաշվարկով և բնակչության թվաքանակով: Շատ վատ է, բայց փաստ, որ երկիրը դարձել է քաղաք պետություն և դեռ այդ իրողությունը ամրապնդվում է, բնակելի շինարարության տեմպերը դրա ապացույցն են: Քաղաքայաին ավագանու համամասնական կուսակցական ընտրակարգը փաստացիորեն դարձել է համապետական նշանակության գործընթաց: Քաղաքային ինքնավարությանը կողմ եմ երկու ձեռքով, ներկա իրավիճակը, սակայն նորմալ չէ: Ստացվում է, որ ընտրազանգվածի 70% -ն է ընտրում կուսակցական ցուցակներով, հետո նույն զանգվածը մեկ երկու տարի անց միանում է մյուս 30 % հատվածին ու նորից ընտրում: Կարծում եմ սա չի համապատասխանում մեր պետական շահին: Առավել ընդունելի եմ համարում քաղաքապետի ուղղակի ընտրությունը, ինչպես, որ ընտրում են ասենք օրինակ նահանգապետին: Այս դեպքում առաջնային է դառնում ոչ թե կուսակցականությունն, այլ կառավարչական կարողություններն ու քաղաքային համայնքի բնակչության կողմից ընդունելի լինելը: Մտորումներ քաղաքային ընտրություններից առաջ:
