Osmanlı devletinin Avşar—Türk devletini devirmek için canlandırmaya çalıştığı Safevi şiiliği
Osmanlı artık Safevi şiiliği ile anlaşmıştı ve onunla nasıl davranacığını biliyordu. Lakin günden güne güçlenen Avşar devleti karşısında çaresiz kalmıştı. Özellikle Nadirin Safevi şiiliğini tarihten silmesi Osmanlıyı üzmekteydi. Anadolu türkleri Nadirin reformlarını destekliyor, kamuoyu nadirden yana eğilim sergiliyordu. Diğer yandan kısa sürede Avşar devletinin genişliği nerdeyse Osmanlı arazısı kadar olmuştu. Osmanlı dış politikasının ölçeklerine Avşar devleti yabancı idi. Çünkü Avşar devleti kendisini ne şii, ne sünni, ne hırıstyan olarak niteliyordu. Osmanlı, Nadirin seküler uygulamalarını ve de hızla ilerlemesini kabul edemiyordu. Çok endişeleniyordu. Bu yüzden Osmanlı için Ebubekiri, Ömeri, Ayşeyi aşağılayan Safevi devlet sistemi daha güvenli idi. Osmanlının Safevileri diriltip geri getirmeye çalışmasının da sebebi bu idi:
“Şirvan isyancıları Lezgilere katılaak Avşar devletine karşı çıkmışdılar. Onlar Osmanlıya mektub yazmışdılar. Mektupda, kendisini Safevi Sultan Hüseynin oğlu adlandıakak İstanbula sığınan Sam Mirzenin geri dönmesini ve Avşar devletine karşı başladılan isyanlara rehberlik etmesini dilemişdiler. Osmanlı sultanı onların bu mektubuna müsbet cevap verdi. Avşar devletine karşı baş kaldırılara rehberlik etmek için büyük bir ordu ile Sam Mirzeni geri yolladı. Sam Mirze isyançılara katıldı ve Avşar ülkesinde teşviş başladı. Safevi şahları soyundan olan Sam Mirzenin Avşar devletini devirib iqtidara gelme olasılığı vardı. Avşar ülkesinin padışahı Nadir Şah torunu Şahruh Mirzeni en yahşı silahlanmış ordu ve serdarları ile savaş meydanına gönderdi. İki ordu karşı-karşıya geldiler. Osmanlı destekli Sam Mirzenin ordusu yenildi. Nadir Şahın torunu Şahruh Mirze, Sefevi soyundan olan Sam Mirzeni esir yakaladı. Dedesi Nadirin emri üzerine, Sam Mirzenin bir gözünü çıkarıb burnunu ve qulaqlarını keserek Osmanlıya geri gönderdi. Osmanlının Avşar devleti mühaliflerini desteklemesi ve Safevileri yeniden diriltmesi niyyeti üzerine, Nadir Şah İstanbula girme planını aklına taktı. Bir ay sonra Göyçaydan yola çıktık. 1744-ci yılın eylül ayında Avşar orduları Osmanlı sınırlarını keçti. Ordunun büyük bölümleri Musul ve Bağdada doğru yürüdü. Osmanlı kontrolünde olan her iki şeher Avşar orduları tarafından kuşatıldı. Bu savaş sırasında ben ordugahta değildim. Lakin Avşar ordularının bu savaşda zafer kazandığı haberleri geliyordu. Bu, Avşar ordularının Osmanlı ile dördüncü savaşı idi. Osmanlı orduları Nadir karşısındaki sürekli yenilegelerinden dolayı ruh düşügünlüğüne uğakmışdılar.”
(Pere Louis Bazin, Nadir Şahın tebibinin mektupları, Şark neşriyatı- 1365 (h.ş)., 25-26.)
