KAFKASSAM – Kafkasya Stratejik Araştırmalar Merkezi

  1. Anasayfa
  2. »
  3. Gündem
  4. »
  5. Ekonomi İçin Çıkış yolu

Ekonomi İçin Çıkış yolu

Kafkassam Editör Kafkassam Editör - - 3 dk okuma süresi
305 0

İşletme doktoram olmadığı için ekonomiden fazla anlamam. Bu sebepten de analitik düşünceden yoksun ve akademik literatürden uzağımdır. Malumunuzdur bu dönemde ne klasik ne de modern istihdam teorisi tam olarak çalışmamaktadır. Yani demek istediğim Mahreçler Kanunu’nun tam olarak çalışmaması ve sözde ekonomi anket doktoralıların piyasaya liberal müdahaleleri ile ekonomiyi yok saydıkları klasik moda sokmaya çalışmalarından mı ibarettir. Bir diğer atlanıldığına inandığım nokta ise tasarruf arzı ve sermaye talebinin faize bağlı eşitlenmesi durumudur. Buradan sermayenin marjinal verimliliği noktasına ulaşıldığında tasarruf hususunun önemi ortaya çıkmaktadır. Tasarruflar ile faizlerin kontrolünün sağlanabileceğini anlatan teoride budur. Gözden kaçan nokta ise marjinal verimlilik yasasıdır. W’nin P’den büyük olduğu nokta konusunu açıklayarak akademik yazı bekleyen sayın hocalarıma ayıp ederim. Fiyatlar genel düzeyinin sabit tutulmaya çalışılması amaçlı parasal arzın sabit tutulmaya çalışılması ile eksik istihdamın daimî körüklendiğini klasik fiyat teorisi açıklıyor ise istihdam ya da yatırımlar nasıl artırılmaya çalışılmaktadır. Likidite tercihleri teorisinin çalıştığının daha nasıl bir ispatı gerekebilir. Muhtemelen bu soruya genel teoriyle cevap verilecektir ki o zaman yatırım tasarruf eşitliği cevabı da yine otomatik olarak karşımıza çıkmaktadır. Tabi reel faiz teorisini bu durum otomatik hatırlatır. Enflasyonist beklentiler teorisine göre reel faiz ve cari faiz mevcut durumda bu konumda iken beklenen enflasyon ile gerçekleşen arasındaki farkın temel sebebi nedir? Yoksa Gibson paradoksu gerçekten çalışmakta mıdır?
Gerçi bu ara maliye politikasının işlevselliğinden bahsetmek moda ,Bu noktada Haldun eğrisinin oluşacağı analizlerde ortaya çıkacağı iddia edilse de olayı Wagner’in temel fonksiyonlarına indirgemek ne kadar doğru olur. Ya da Pigou ve Dalton yaklaşımını savunan teoriler artık köhnemiş midir? O zaman ülkemiz neden Rostow’un aşamalarına sığdırılmaya çalışılmaktadır. Lerner’i yerden yere vururken Pigou’yu mu yoksa Buchanen’i mi savunmak gerekir. Dediğimiz gibi bunlar köhnemiş işe yaramaz teoriler(!). yada şöyle soralım 50 yıllık Tobin’yan vergi yeniden gündeme gelir mi?

Ömer GÖK/ Kafkassam

İlgili Yazılar

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir