enver paşa moskovadadır o tarihlerde.
bolseviklerle arası bozulmak üzeredir ve moskoflardan kurtulmaya çalışmaktadır.
yunanlılar ankara’ya doğru ilerleyip türkler geri çekilince ankara’nın düşmesi tehlikesi belirmiştir.
bunun üzerine enver paşa kafkaslara gitmek için bolşeviklerden izin istedi.
“eğer yunanlılar ilerlemeye devam ederse ve ankara düşerse bulabildiği askerlerle kafkaslardan harekete geçip yunanlıların üzerine yürüyecek” olan gözü kara enver batum’a geldi ve türklerin sakarya’da zafer kazanıp yunanlıların geri çekildiğini öğrenince türkistan’a yöneldi.
eğer ankara düşseydi enver paşanın ankaraya gelişi nasıl olurdu merak etmekten kendimi alamıyorum.
ve enver paşa ankara’ya gelip yunanı püskürtseydi yeni devlet nasıl bir şekil alırdı bunu da kimse bilemez…
türkistan’da bolşevik etkisini kırıp önce buhara’da hakimiyeti ele aldı ve sonra direnişin hive ve fergana’ya yayılmasını sağladı…
bolşevik askerlerine karşı enver paşa’nın saldırıları ve başarıları islam dünyasında onu bir efsaneye dönüştürüyordu.
1922 ağustosunda 41 yaşında pamir dağlarında çeyen tepesinde çoğu askeri, bayram iznindeyken bolşevik rusların saldırısına uğrayan enver kanının son damlasına kadar cihat etti.
ne rahat döşeğinde saltanat içinde ne de arkasından bir kahpe ermeni kurşunuyla suikaste uğrayarak ölmeyi tercih etti.
o cihat meydanlarının adamıydı afgan kralının genel kurmay başkanlığı ve yöneticilik teklifini de kabul etmemişti ve silahıyla son mermisi ve son nefesine kadar savaşmıştı….
bir rus mitralyözü etrafa ateş kustu ve namluya doğru yalınkılıç dörtnala ilerlemekte olan enver paşa kanlar içerisinde kahramanlara yakışır bir şekilde yere yığıldı.
şehadetinin 85 inci yılında gazi-i namdar şehit-i ala enver paşa’yı rahmetle anıyorum.
ruhu şad olsun…
Allah rahmet eylesin.

ufuk doruk